این نوشتار سلامت دانشگاه‌ را تابعی از باورها و ارزش‌های حاکم بر مدیران می‌داند و فعل سلامت سازی در دانشگاه را که از مقوله رفتار ارادی است طی مرحله‌ی تصویر، تصدیق، شوق و فعلیت تحلیل می‌کند چون پارادایم و الگوی مسلط بر مجموعه اکثر دانشگاه‌های از بعد تصور و تصدیق مبتنی بر نظام ارزشی غیر الهی است لذا طبق قاعده منطقی نتیجه تابع اخص مقدمتین است. برای برون رفت از این وضعیت با تأکید بر مدیران دانشگاه در سطوح مختلف به حاکمیت باورها و ارزش‌های اسلامی که تحقق آن‌ها را منوط به سه مرحله بیان می‌کند اول علم و معرفت مدیران به مکتب اسلام تا حد اجتهاد مصطلح، دوم علم آگاهی مدیران به تئوری‌ها و ساختارهای علمی روز دنیا و سوم اراده کلیه مدیران جهت تغییر و اصلاح وضع موجود؛ در ادامه به نقش باورها و ارزش‌های در عملکرد مدیران، تزکیه قبل از تعلیم و تعلم و اصول ارزشی مدیریت در دانشگاه: مثل اصل علم و آگاه و آموزش مستمر، اصل تدبر و توان مدیریت فکری و توانایی جسمی، اصل تعهد و باور به حفظ نظام اسلامی و اصل ولایت فقیه، اصل عدالت، اصل مشورت، اصل امانت داری، اصل سعه‌صدر و روحیه انتقادپذیری، اصل شجاعت و قاطعیت در اجرا، اصل نظم، انضباط و سازماندهی. با اشاره به پنج مرحله اصلی علم مدیریت: برنامه ریزی، سازماندهی، بسیج منابع و امکانات، هدایت و کنترل به همراه یک نظام بازخورد، به مکاتب مدیریتی اشاره دارد، در پایان نیز تأکید دارد که امروزه دانشگاه‌ها گرفتار نسبیت در مفاهیم ارزشی‌اند با این که از منظر اسلام، اولاً ارزش‌ها نسبی نیستند ثانیاً واضع ارزش‌ها تنها عقل نیست، بلکه واضع باورها و ارزش‌ها شارع حکیم است؛ نظام ارزشی اسلام که تعیین کننده مقبولیت یا عدم مقبولیت یک فعل از دیدگاه خداوند است، بر مبنای حدود الهی مشخص و تدوین گشته است باید انشاا... در سطح دانشگاه ها به طور گسترده ظهور و بروز پیداکند.